VOORBEREIDING
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo wordt er na de enigszins onfortuinlijk verlopen fietsreis naar de Noordkaap (2001) toch weer een nieuwe tocht voorbereid. Terug naar het beloofde land, IJsland dus. De vorige keer was IJsland een totale sprong in het onbekende. Met de ervaring van de tocht in 2000 in het achterhoofd en wat toegevoegde levenswijsheid wordt nu een wat ambitieuzere reis uitgezet. Anders dan in 2000 zal nu voor een groot deel het asfalt worden verlaten en het binnenland opgezocht. Het materiaal zal dus nog zwaarder op de proef worden gesteld. Daarom heb ik voor mijn BOB-Yak aanhangertje speciaal een wieltje laten bouwen op basis van een Shimano XTR-naaf. Problemen met kapotte wiellagers zoals in Noorwegen hoop ik hiermee te voorkomen. Ook voor mijn Bulls mountain-bike heb ik in Engeland speciaal een wiel laten maken. Dit wiel, het achterwiel, is gebouwd op basis van een Shimano XT-tandemnaaf. De naaf moest iets worden ingekort om in het frame te passen. Als velg is gekozen voor een Sun Rhyno met 48 gaten. Mits goed gebouwd, is er nauwelijks een sterker wiel denkbaar.
  Het te verwachten slechte wegdek alleen is niet de reden voor dit zware geschut. Voor de tochten in het binnenland zal voor langere tijd proviand en (soms) water mee moeten worden genomen. Daarbij komt nog het aanzienlijke gewicht van een redelijk complete foto-uitrusting. Zelf ben ik er ook niet lichter op geworden, maar dat zal na een paar weken fietsen wel weer geheel gecorrigeerd zijn. Het materiaal zal dus extreem zwaar belast worden.

   

  Als extra veiligheidsinstrument gaat naast een kompas ook een GPS mee, 'n Garmin Geko 201. Mocht het echt nodig zijn, dan kan ik nu exact mijn plaats bepalen. Voorts is het apparaat nuttig om de plaats van fotogenieke plekken te markeren en de beste tijd om ze te fotograferen vast te leggen voor latere bezoeken, lettend op de stand van de zon bijvoorbeeld.
  Onze nieuwe tent is een Hilleberg Staika. Niet dat onze oude MacPac een slechte tent was, deze was echter op de ritsen totaal versleten. De nieuwe MacPacs bevielen in elk geval qua kleur niet en deze Staika moet, zoals de vorm doet vermoeden, nog beter opgewassen zijn tegen de IJslandse wind. Onze slaapzakken zijn ook vernieuwd en in elk geval in theorie beter dan de oude. Overigens zonder dat we de vorige keer kou geleden hebben.

   

  Nieuw is ook ons waterfilter. Op IJsland en in Noorwegen waren we gewoon om water direct uit de beken te drinken. Dat ging altijd goed tot die keer vlak bij de Noordkaap. Daar ben ik vermoedelijk (zeer) ziek geworden door het drinken van met bacteriën besmet water. De op die plaats talrijk aanwezige rendieren zullen daar wel verantwoordelijk voor zijn geweest. Dit filter houdt als het goed is deze en andere ziektekiemen tegen. Op IJsland, in gebieden met veel schapen, neem ik dan ook maar het zekere voor het onzekere.
  Voor de rest hoefden we geen speciale voorzieningen te treffen. Wat op de vorige fietsreizen voldeed hoeft nu niet veranderd te worden.

Foto-uitrusting
Wat wel aanpassing behoefde was de foto-uitrusting. Sinds de vorige reis heeft de digitale revolutie overrompelend toegeslagen. Digitaal fotograferen heeft onmiskenbaar grote voordelen. Zo wist ik voorgaande keren pas bij thuiskomst wat ik eigenlijk gefotografeerd had en of de dia's überhaupt gelukt waren. Dat nodigt niet bepaald uit tot experimenteren. Nu weet ik direct na de opname of ik op de juiste weg ben. Omdat ik nu eenmaal de nodige Nikon spullen bezat, was ik welhaast gedwongen ook de digitale camera's van dit merk te gaan gebruiken.

  

  Nu wil het toeval dat de D70 bijzonder goed geschikt is om infrarood opnamen mee te maken en omdat ik dit een geweldige tak van fotografie vind, zal er zeker een D70 body meegaan (al dan niet speciaal geprepareerd voor infrarood). Daarnaast wil ik voor het "gewone" fotowerk een D200 gebruiken. Maar met name voor landschappen geef ik de dia nog niet op. Ik wil weleens met eigen ogen zien of een D200 sensor de kwaliteit van een landschapsdia kan overtreffen. Dus ook mijn oude F90X mag nog mee.
  Het veranderde brandpunt bij een digitale camera leidde er ook toe dat een nieuwe groothoeklens moest worden aangeschaft. Mijn Nikon 20mm groothoek wordt op een digitale camera een 30mm lens en ik wilde ook op mijn digitale body's het mooie en soms ronduit spectaculaire perspectief van een 20mm lens hebben. Daarom werd de Tokina 12-24mm lens aangeschaft. Verder waren ze bij Nikon zo goochem om hun flitsers te veranderen. Mijn twee "oude" SB-26's werken niet op de digitale body's, zodat ook een nieuwe flitser moest worden aangeschaft, gelukkig kan ik nog wel mijn losse flitserkabel blijven gebruiken...
  Het hele digitale gebeuren leidt ook tot een grotere afhankelijkheid van batterijen en opladers. Bovendien moest gezorgd worden voor een back-up- en opslagsysteem voor de gemaakte foto's. In die paar maanden zal een flink aantal gigabytes worden volgeschoten zodat een imagetank voor de gemaakte beelden noodzakelijk werd, en eigenlijk twee imagetanks om er een te kunnen gebruiken als back-up. Je moet er toch niet aan denken, er thuis achter te komen, dat de imagetank het niet meer doet, beschadigd is door een val of iets dergelijks. Tot zo ver het "hardware" gedeelte.

Als voorbereiding op het fotogedeelte van de reis bekijk en bestudeer ik ook zoveel mogelijk het fotomateriaal van andere fotografen die op IJsland gewerkt hebben. Aan fotoboeken over IJsland is geen gebrek en op internet is natuurlijk ook het nodige aan afbeeldingen te vinden. Van bekende plaatsen bekijk ik of deze fotografen nog nieuwe interessante invalshoeken hebben kunnen vinden om ze vast te leggen. Van foto's van mooie onbekende plekken probeer ik te achterhalen waar ze gemaakt zijn en of deze plaatsen eventueel zijn in te passen in de route, soms is het zelfs de moeite waard speciaal daarvoor een route uit te stippelen.
Daarnaast heb ik de mazzel een reisleider te kennen die zeer regelmatig naar IJsland gaat. Via via leer je zo het bestaan kennen van prachtige plekjes die (net) naast de gebaande wegen liggen en die een fotobezoek zeker rechtvaardigen. Dan is er nog mijn liefhebberij voor IJslandse Saga's. Plaatsen uit de Saga's waar zich bijzondere zaken hebben voorgedaan, zijn voor mij zeker uit cultuur-historisch oogpunt interessant genoeg om op foto vast te leggen. In dit geval geldt dat met name voor de Saga van Grettir de Sterke.

Al met al zijn we voor 2007 tot de onderstaande route gekomen. (volgende pagina...)