VOORBEREIDING
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo wordt er na de enigszins
onfortuinlijk verlopen fietsreis naar de Noordkaap (2001) toch weer
een nieuwe tocht voorbereid. Terug naar het beloofde land, IJsland dus.
De vorige keer was IJsland een totale sprong in het onbekende. Met de
ervaring van de tocht in 2000 in het achterhoofd en wat toegevoegde
levenswijsheid wordt nu een wat ambitieuzere reis uitgezet. Anders dan
in 2000 zal nu voor een groot deel het asfalt worden verlaten en het
binnenland opgezocht. Het materiaal zal dus nog zwaarder op de proef
worden gesteld. Daarom heb ik voor mijn BOB-Yak aanhangertje speciaal
een wieltje laten bouwen op basis van een Shimano XTR-naaf. Problemen
met kapotte wiellagers zoals in Noorwegen hoop ik hiermee te voorkomen.
Ook voor mijn Bulls mountain-bike heb ik in Engeland speciaal een wiel
laten maken. Dit wiel, het achterwiel, is gebouwd op basis van een Shimano
XT-tandemnaaf. De naaf moest iets worden ingekort om in het frame te
passen. Als velg is gekozen voor een Sun Rhyno met 48 gaten. Mits goed
gebouwd, is er nauwelijks een sterker wiel denkbaar.
Het te verwachten slechte wegdek alleen is niet de reden
voor dit zware geschut. Voor de tochten in het binnenland zal voor langere
tijd proviand en (soms) water mee moeten worden genomen. Daarbij komt
nog het aanzienlijke gewicht van een redelijk complete foto-uitrusting.
Zelf ben ik er ook niet lichter op geworden, maar dat zal na een paar
weken fietsen wel weer geheel gecorrigeerd zijn. Het materiaal zal dus
extreem zwaar belast worden.
Als extra veiligheidsinstrument gaat naast een kompas ook
een GPS mee, 'n Garmin Geko 201. Mocht het echt nodig zijn, dan kan
ik nu exact mijn plaats bepalen. Voorts is het apparaat nuttig om de
plaats van fotogenieke plekken te markeren en de beste tijd om ze te
fotograferen vast te leggen voor latere bezoeken, lettend op de stand
van de zon bijvoorbeeld.
Onze nieuwe tent is een Hilleberg Staika. Niet dat onze
oude MacPac een slechte tent was, deze was echter op de ritsen totaal
versleten. De nieuwe MacPacs bevielen in elk geval qua kleur niet en
deze Staika moet, zoals de vorm doet vermoeden, nog beter opgewassen
zijn tegen de IJslandse wind. Onze slaapzakken zijn ook vernieuwd en
in elk geval in theorie beter dan de oude. Overigens zonder dat we de
vorige keer kou geleden hebben.

Nieuw is ook ons waterfilter. Op IJsland en in Noorwegen
waren we gewoon om water direct uit de beken te drinken. Dat ging altijd
goed tot die keer vlak bij de Noordkaap. Daar ben ik vermoedelijk (zeer)
ziek geworden door het drinken van met bacteriën besmet water.
De op die plaats talrijk aanwezige rendieren zullen daar wel verantwoordelijk
voor zijn geweest. Dit filter houdt als het goed is deze en andere ziektekiemen
tegen. Op IJsland, in gebieden met veel schapen, neem ik dan ook maar
het zekere voor het onzekere.
Voor de rest hoefden we geen speciale voorzieningen te treffen.
Wat op de vorige fietsreizen voldeed hoeft nu niet veranderd te worden.
Foto-uitrusting
Wat wel aanpassing behoefde was de foto-uitrusting. Sinds de vorige
reis heeft de digitale revolutie overrompelend toegeslagen. Digitaal
fotograferen heeft onmiskenbaar grote voordelen. Zo wist ik voorgaande
keren pas bij thuiskomst wat ik eigenlijk gefotografeerd had en of de
dia's überhaupt gelukt waren. Dat nodigt niet bepaald uit tot experimenteren.
Nu weet ik direct na de opname of ik op de juiste weg ben. Omdat ik
nu eenmaal de nodige Nikon spullen bezat, was ik welhaast gedwongen
ook de digitale camera's van dit merk te gaan gebruiken.

Nu wil het toeval dat de D70 bijzonder goed geschikt is
om infrarood opnamen mee te maken en omdat ik dit een geweldige tak
van fotografie vind, zal er zeker een D70 body meegaan (al dan niet
speciaal geprepareerd voor infrarood). Daarnaast wil ik voor het "gewone"
fotowerk een D200 gebruiken. Maar met name voor landschappen geef ik
de dia nog niet op. Ik wil weleens met eigen ogen zien of een D200 sensor
de kwaliteit van een landschapsdia kan overtreffen. Dus ook mijn oude
F90X mag nog mee.
Het veranderde brandpunt bij een digitale camera leidde
er ook toe dat een nieuwe groothoeklens moest worden aangeschaft. Mijn
Nikon 20mm groothoek wordt op een digitale camera een 30mm lens en ik
wilde ook op mijn digitale body's het mooie en soms ronduit spectaculaire
perspectief van een 20mm lens hebben. Daarom werd de Tokina 12-24mm
lens aangeschaft. Verder waren ze bij Nikon zo goochem om hun flitsers
te veranderen. Mijn twee "oude" SB-26's werken niet op de
digitale body's, zodat ook een nieuwe flitser moest worden aangeschaft,
gelukkig kan ik nog wel mijn losse flitserkabel blijven gebruiken...
Het hele digitale gebeuren leidt ook tot een grotere afhankelijkheid
van batterijen en opladers. Bovendien moest gezorgd worden voor een
back-up- en opslagsysteem voor de gemaakte foto's. In die paar maanden
zal een flink aantal gigabytes worden volgeschoten zodat een imagetank
voor de gemaakte beelden noodzakelijk werd, en eigenlijk twee imagetanks
om er een te kunnen gebruiken als back-up. Je moet er toch niet aan
denken, er thuis achter te komen, dat de imagetank het niet meer doet,
beschadigd is door een val of iets dergelijks. Tot zo ver het "hardware"
gedeelte.
Als
voorbereiding op het fotogedeelte van de reis bekijk en bestudeer ik
ook zoveel mogelijk het fotomateriaal van andere fotografen die op IJsland
gewerkt hebben. Aan fotoboeken over IJsland is geen gebrek en op internet
is natuurlijk ook het nodige aan afbeeldingen te vinden. Van bekende
plaatsen bekijk ik of deze fotografen nog nieuwe interessante invalshoeken
hebben kunnen vinden om ze vast te leggen. Van foto's van mooie onbekende
plekken probeer ik te achterhalen waar ze gemaakt zijn en of deze plaatsen
eventueel zijn in te passen in de route, soms is het zelfs de moeite
waard speciaal daarvoor een route uit te stippelen.
Daarnaast heb ik de mazzel een reisleider te kennen die zeer regelmatig
naar IJsland gaat. Via via leer je zo het bestaan kennen van prachtige
plekjes die (net) naast de gebaande wegen liggen en die een fotobezoek
zeker rechtvaardigen. Dan is er nog mijn liefhebberij voor IJslandse
Saga's. Plaatsen uit de Saga's waar zich bijzondere zaken hebben voorgedaan,
zijn voor mij zeker uit cultuur-historisch oogpunt interessant genoeg
om op foto vast te leggen. In dit geval geldt dat met name voor de Saga
van Grettir de Sterke.
Al
met al zijn we voor 2007 tot de onderstaande route gekomen. (volgende
pagina...)